zahidekoska95 @ gmail.com

ÇIKRIĞIN HATIRASI NİNEMİN HİKAYESİ

Çıkrık,özellikle eski dönemlerde kullanılan, genellikle elle çevrilen basit bir makinadır.

Temel olarak bir makara veya silindir, etrafında dönen ipi eğiren mekanizmadır.

Dokuma işlemlerinde ipleri sarmak için kullanılırdı.

Ninemin tek katlı iki oda toprak evinin önüne döşediği beyaz taşların üzerinde kuruluydu tahtadan çıkrığı.

Rüzgar, sabahın tazeliğini taşırken çıtlık çiçeğin kokusunu odaya kadar getiriyordu. Sırtını toprak evin duvarına yaslamış, yılların izlerini taşıyan nasırlı kınalı elleri bir tahta çıkrık üzerinde ahenkle çalışıyordu. Başında ki yazması, yanaklarına düşen birkaç ince teli zarifçe gizlemişti.

Gözleri, işine odaklanmış, dudaklarıyla geçmişten gelen hüzünlü bir türkü mırıldanıyordu.

Çıkrığın ritmik sesi, ninemin mırıldandığı türküleriyle birleşip zamanın dışında bir hikayeye götürüyordu.

Yine bir gün, ninemin çıkrık başında oturduğunu görünce oturup onu izledim.

Her sabah aynı düzen ve aynı ahenk içinde ki sessizlik… Ama o gün farklıydı. Çıkrığın sesi, sanki bir hikaye anlatıyordu. “Nineme, bu ipleri eğirirken ne düşünüyorsun? Diye sordum. Başını hafifçe kaldırdı, yorgun ama bilge bakışlarını bana çevirdi. “Her ip bir hikayedir” dedi usulca. “Her ipte biraz umut, biraz acı vardır.

Hepsi sabırla düğümlenir.” Sesi çatallaştı, ama eli durmadan çalışıyordu. “Sende bir gün kendi iplerini eğireceksin,” dedi.

“ Hayat, ipler gibi; ince, kırılgan ama bir araya gelince güçlüdür.” Bunu hiçbir zaman unutma yavrum” dedi.

Şimdi anlıyorum ki ninemin çıkrığı, sadece ip değil, aynı zamanda anılar ve duygular dokuyordu.

O sabah, beyaz taşların üzerinde minderine oturmuş, toprak evinin duvarına yaslanan ninem, bana yalnızca ip eğirme değil, hayata dair derin öğretiler taşıyan değerleri bırakıyormuş.

Ninem sessizce çıkrık çevirmeye devam etti. Dudaklarından dökülen türkü, gözlerindeki hüznü, geçmişin izleri yüzünden okunuyordu.

Dokuduğu ipler ise geleceğin umuduydu.

Şimdi çıkrıkta ip eğirme yok ama hayat, ipleri çok çetin eğiriyor.

Bazen düğümlenir çözülmez, bazen kırılır düğümlenmez. Sevgi her zorluğun üstesinden gelir.

SEVGİYLE KALIN